Bugün, bahar geldi.

Bugün, bahar geldi, hava yalanlamıyor bizi ne güzel, bir tek hava yalanlamıyor zaten bu ara, ben kendimi en baştan yalanlıyorum, havalar bozmasın. Zaman, bizi eğerken, günden güne başkalaşıyoruz. Hep aynı güne dönüyoruz, birbirini izleyen yıllarda, hep de başka biri olarak.

Bir dünden, öbür düne döndüm ve bugün. Bugün, bahar geldi. Hava yalanlamasın bizi, yoksa eksiliriz. Kader, bizi büyütüyor, günden güne. İşte, şimdi, daha garip bir şiirde yaşıyoruz düne göre. 


Tahmin edilemezliğini görüyorum ağustosları kesiyor mart, hayalime sığmayan durumlara düşüyorum. Sevmek eskimiyor, sevmek azalmıyor, sevmek büyüyor hep, hiç durmadan. Adını bilmiyormuş gibi, bu adam ben değilmiş gibi, o koşuşturmalar yahut o konuşmalar, olmuş ve olacak yanlışlar hiç olmamış gibi seviyorum. Kendimden başlayarak kimseyi umursamayarak, kelimeler bileyerek, kelimeler yetiştirip kimsenin görmediği, seviyorum. Sen bilmeyesin, o bilmesin, kimse bilmesin diye seviyorum. Bağırmak değil, daha çok susmak geliyor bu sevmeyi içimde. Sen görmeyesin istiyorum. Sana karşı başka biri, ben olmayan biri gibi olmak, kendimi kaybetmek, hep başka biri olarak.


Aralıkları büyütüyor mart, bugün bahar geldi.